به نام او
چند روزی است که حکایت فیتیله ها در جامعه دهان به دهان می چرخد و هر کس حرفی می زند.
خواستم نکته ای را عرض کنم:
سال هاست این برنامه پخش می شود و هر نوع و هر شکلی را که می خواهند اجرا می کنند بدون محدودیتی و همیشه مورد تشویق و تقدیر و تشکر قرار می گیرند.
در این سال ها عموهای فیتیله ای در شکستن مرزهای اخلاقی و اسلامی محدودیت زیادی نداشته اند. هر سازی را زدند هر گونه خواستند رقصیدند و به هر شکل و شمایلی در آمدند و هیچ اعتراضی نشد گویا اصلا این برنامه در یک کشور اسلامی و شیعی اجرا و پخش نمی شد.
آیا رقصیدن جایز است؟
آیا ساز و آوازهای تند و زننده جایزن؟
آیا پوشیدن لباس زنانه برای مردان جایز است؟...
عجیب است که جامعه اسلامی اینها را می بیند و خم به ابرو نمی آورد بلکه لذت هم می برد و دائم مورد تکریم و تقدیس و محبت قرار می گیرند اما اگر در این برنامه یا هر برنامه دیگر توهینی به گروهی یا قومیتی می شود غوغا به پا می شود و سریال عزل ونصب به راه می افتد او معذرت می خواهد و این توبیخ می شود و آنها عزل می شوند...
اگر این حساسیت بر روی مسائل اخلاقی و اسلامی و جود داشت بسیاری از فسادها جمع می شدند و جلوی خیلی گناهان گرفت می شد
امروزه دختران و زنان جامعه بدون محدودیت حتی پدر ومادر در جامعه رها شده
پسران جامعه ما به هر بی بند و باری تن می دهند...
امان از جابجایی حق و باطل
و در آخر
یاد این جمله نورانی امام حسین علیه السلام افتادم که چنین است:
امام حسین «ع»:
اى کسانى که بر خدا منت مى نهید!... مى بینید که عهدهاى خدایى (مقررات دین) را مى شکنند و هیچ باکتان نیست. اگر یکى از پیمانهاى
پدرانتان شکسته شود، هراسان خواهید گشت، و اکنون در این اندیشه نیستید که پیمان (سنت) پیامبر خدا شکسته شده است..[1]
سلام بر حسینی که از حقیقتش فقط اسمی مانده و فریادش بدون لبیک رها مانده...
برچسب ها : لبیک یا حسین